Έχουμε ανάγκη να αγαπάμε μα δεν αγαπάμε απο ανάγκη.

Κάποτε έτρεχε στους δρόμους μικρό κορίτσι και τα γόνατα έβαφε με κόκκινο σε κάθε ευκαιρία.
Τώρα κάθεται στον καναπέ αραχτή απολαμβάνοντας το κρασί της.
Βλέπει την ιστορία της γραμμένη στο τζάμι
Ούτε η ίδια δεν το περίμενε πως θα αντέξει στο χρόνο.
Θα αντέξει στις δυσκολίες και θα βγει πιο δυνατή απ' ότι μπήκε.

Η αγάπη θέλει δύσκολα διαφορετικά δε μεγαλώνει.
Σαπίζει πριν ωριμάσει.
Και πόσο γλυκιά είναι αυτή η ησυχία που απλώνεται παντού.
Όταν η ψυχή ζει τους πόθους της, δε ζωγραφίζει στη φαντασία, μα δημιουργεί αλήθειες .
Με αυτές τις αλήθειες πορεύεται, προχωράει, είναι ζωντανή.

Μα πως φθάνει ως εδώ μέχρι να γίνει δυνατή;
Πως και γιατί γεννιέται;
Έχουμε ανάγκη να αγαπάμε, μα δεν αγαπάμε από ανάγκη.
Στην αρχή θαμπωνόμαστε απ' τον έρωτα μα δε μας οδηγεί πάντα στο μονοπάτι της αγάπης.
Κάποιοι θέλουν να μείνουν για πάντα δέσμιοι του έρωτα , δε θέλουν να ξυπνήσουν απ' τη μέθη του και θέλουν να αναπνέουν στα σκοτάδια του.

Και τι γίνεται όταν συνέλθεις απ' τη ζάλη θα συνεχίσεις να μένεις πιστός σε αυτό που εκθείαζες μέχρι χθες;
Με τα μάτια της αγάπης βλέπεις πραγματικά τον άλλο.
Με τα μάτια του έρωτα βλέπεις αυτά που θέλεις να δεις.
Και ο πιο όμορφος δρόμος είναι όταν συνεχίζεις να είσαι ερωτευμένος αφού μάθεις ποιον πραγματικά έχεις δίπλα σου.
Μπορεί να συμβιώσει ο έρωτας με την αγάπη, μα μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν.

Σε κάθε περίπτωση σίγουρα δεν ωφελεί να κρύβεσαι πίσω απ' τις φιλοδοξίες σου και να θεοποιείς ανθρώπους.
Ίσως το κλειδί να κρύβεται στο να αγαπήσεις τα ελαττώματα και όχι να τ'απαρνηθείς.

Και αν ελπίζεις πως θα αλλάξουν πόσες πιθανότητες υπάρχουν να γίνει αυτό πραγματικότητα;
Ένα άλλο κλειδί είναι να υπομένεις και να επιμένεις.
Τίποτα δε χτίζεται απ’ τη μια μέρα στην άλλη.
Και αν αφήσεις να σε πτοήσουν τα εμπόδια δε θα φθάσεις ποτέ στο τέρμα.

Πολλές φορές μπορεί να σκεφτείς πως πρέπει να παραιτηθείς και πως δεν αξίζει η προσπάθεια.
Ίσως και να τα παρατήσεις τελικά.
Μα αν κάτι είναι αληθινό δε θα αργήσει να ξαναγεννηθεί.
Πως αντέχεις όμως;

Είναι και αυτό μια πρόκληση. Δεν είμαστε φτιαγμένοι για τα εύκολα. Ο νους έχει μάθει να ταξιδεύει. Η καρδιά είναι φτιαγμένη για μάχες.
Και εμάς μας αξίζουν αγάπες μεγάλες.
Τα εφήμερα μόνο σπαταλούν την αξία μας και υπάρχουν για να μας θυμίζουν σε τι πορεία πρέπει να κινηθούμε.
Στην αντίθετη.

Πηγή: http://wp.loveletters.gr/%CE%AD%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BC/