Η καλύτερη στιγμή για να σε αγαπήσεις είναι τώρα!

Θες να γίνεις άλλος. Κάποιος άλλος, που δε θα πνίγεται από τα τόσα συναισθήματα
Φλόγες που ανάβουν κάθε στιγμή.
Θυμός, άσβεστος θυμός, που έρχεται που και που η λογική και τον κοπάζει μα δεν αργεί να ξαναφουντώσει
Θυμός για όσα στερήθηκες και κυρίως για όσα στερείς εσύ στον ίδιο σου τον εαυτό.
Θυμός και για τον ίδιο τον θυμό.
Γιατί έχεις ένα παράπονο στα χείλη
Τι συνέβη;
Πού κρύφτηκε το τόσο φως που φώλιαζε στην ψυχή σου;
Πώς σκοτείνιασαν έτσι τα μάτια σου;
Πόσα σου λείπουν τελικά;
Μα πιστεύω κατά βάθος κάτι που δε θέλω να το ξεστομίσω.
Κάτι που δε θέλω να το παραδεχτώ.
Κάπου κρύφτηκε η αγάπη.
Γι’ αυτό σκυθρωπιάζεις. Γι’ αυτό ασχήμυνες έτσι ξαφνικά..
Κάπου χάθηκε, και πώς την βρίσκουν άραγε;
Αγάπη για σένα, γιατί όταν δεν έχεις αγάπη για σένα δεν μπορείς να νιώσεις και την αγάπη γύρω σου..
Αυτό το μυστικό που κρύβεις.
Μα δε θες να το πεις πουθενά.
Η αγάπη που ζεσταίνει την καρδιά, δίνει φωτιά στο βλέμμα και φωτίζει όλο το πρόσωπο, όλη την ύπαρξη, την πλάση όλη!
Αγάπη.
Τόσο απλή μα τόσο δύσκολη κάποιες στιγμές.
Το ξέρεις πως υπάρχει μέσα σου, μα σαν κάτι να την έριξε σε λήθαργο και προσπαθείς να την ξυπνήσεις.
Το προσπαθείς για λίγο, μα πάλι με στη διάρκεια της μέρας θα την χάσεις.
Και πιστεύεις πως φταις για όλα.
Ναι, εσύ φταις για όλα!
Για τα λάθη σου, για τα λάθη όλων φταις εσύ.
Νιώθεις ενοχές και ένα βάρος μέσα σου ασήκωτο…
Και έτσι όπως σκοτεινιάζεις, σαν μαγνήτης έλκεις γύρω σου και άλλο σκοτάδι!
Κι άλλο σκοτάδι..
Κι άλλο σκοτάδι..
Ψάχνεις τον ήλιο.
Ή καλύτερα θες να τον ψάξεις.
Μα καλύτερα αύριο. Άστο, αύριο..
Και όλο το αναβάλεις..
Αναβάλεις αυτό το ταξίδι και κάπως έτσι αναβάλεις τη ζωή σου όλη..
Μα τώρα, καλύτερα τώρα.
Τώρα που πονάει τόσο..
Τώρα και ας πονάει τόσο.
Πηγή:loveletters.gr