Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

Μάθε από τον πόνο και μην τον αφήνεις να σε στοιχειώνει

Κάθε πόνος και ένα μάθημα.
Κάθε λάθος και ένας δάσκαλος.
Αλλιώς γίνεται δαίμονας.
Δαίμονας που σε καταδιώκει μέχρι να σε αρπάξει στα φριχτά του νύχια.
Μα είσαι μαχητής και του ξεφεύγεις.
Γίνεσαι μαχητής για να του ξεφεύγεις.
Μην τον καλείς.
Μην τον προκαλείς.
Μην τον προσκαλείς.
Η δύναμη που κρύβει ένας άνθρωπος στην ψυχή του είναι απερίγραπτη.
Σε αυτή να γραπώνεσαι κάθε φορά που ένα κύμα πλησιάζει.
Μη βυθίζεσαι.
Μην τα παρατάς.
Μην χάνεσαι σε σκέψεις, σε φόβους.
Κάθε φορά που κάτι στραβώνει να σκέφτεσαι τις στιγμές που ήσουν δυνατός.
Πιο δυνατός απ’ τις ήττες σου.
Ναι είσαι πιο δυνατός από αυτές.
Σκύψε μόνο για λίγο και ύστερα προχώρα.
Γενναίος δεν είναι όποιος δε φοβάται.
Μα εκείνος που παρ’ όλο που φοβάται προχωράει.
Μην παλεύεις με το μέσα σου.
Γιατί σε αυτές τις μάχες μπορεί και να χάσεις.
Και αυτές είναι οι χειρότερες ήττες.
Οι τρικλοποδιές που εσύ σου βάζεις.
Είσαι δυνατός.
Πίστεψε το και άφησε πίσω σου ότι σε πονάει, ότι σε προβληματίζει, ότι σε χαλάει, ότι σου τη δίνει στα νεύρα.
That’s life…
Βρες τις χαλαρές τις πλευρές..αυτές τις όμορφες που μοιάζουν σαν ερημικές παραλίες στο ηλιοβασίλεμα…
Υπάρχουν…λίγη προσπάθεια θέλει και μάτια ανοιχτά για να τις αναγνωρίσεις…
Κλείσε το κασετόφωνο που παίζει μέσα στο κεφάλι σου…και βρες νέες όμορφες μελωδίες …


http://wp.loveletters.gr/%CE%BC%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CF%86%CE%AE%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BD%CE%B1/


Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Μην μιζεριάζεις άλλο, απόλαυσε το τώρα σου και ζήσε τη στιγμή

Από ποιο κύτταρο γεννιέται το ανικανοποίητο;
Και αν ικανοποιηθεί τι θα έχουμε μετά για να παραπονιόμαστε;
Γιατί όλο μιζεριάζουμε;
Ακόμα και αν κατακτούμε στόχους χρόνων καταλήγουμε να βρίσκουμε ψεγάδια.
Είναι τελειομανία ή αρρώστια τελικά.Είναι σίγουρα υγιές να επιθυμείς το καλύτερο. Μα αν καταλήγεις πάντα να θες κάτι που δεν έχεις μήπως τελικά κρατάς το καλύτερο και δεν το ξέρεις. Είσαι ευτυχισμένος μα διέφυγε της προσοχής σου γιατί πάλι ήσουν απασχολημένος με φιλοδοξίες, λάθη, ατέλειες και με αυτό το κομμάτι που λείπει. Σταμάτα να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο.Και αφού δε μπορείς να το βλέπεις έτσι φρόντισε να το γεμίσεις. Είναι πόνος να μη χαίρεσαι τις μέρες που περνάν. Να αφήνεις να χάνονται. Κάνε κάθε μέρα ν’ αξίζει.
Βάλε λίγο παραπάνω καρδιά σε ότι κάνεις. Λέγε ευχαριστώ για ότι έχεις κατακτήσει. Και νιώσε τη γαλήνη που προκαλεί αυτή η λέξη. Νιώσε γαλήνη με το μέσα σου. Γιατί απλά το αξίζεις. Δέξου τις καταστάσεις που δεν είναι όπως τις ονειρεύτηκες δίχως να αντιστέκεσαι.
Πες και στον αιώνιο κριτή που κρύβεις μέσα σου να σωπάσει επιτέλους γιατί πολύ μας κούρασε.
Αυτός ο κριτής σου αφερεί χρόνια.
Αυτός ο κριτής σε εμποδίζει να βγάλεις φτερά και να νιώθεις ελεύθερος.
Στείλ’ τον εξορία λοιπόν..εκεί που του αξίζει.

http://wp.loveletters.gr/12716-2/


Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Να χτίζεις όνειρα και να ζεις την αγάπη

Πόσο κενή η ζωή μας όταν λείπει αυτό το φλογερό συναίσθημα από μέσα μας.
Η ανάγκη να κατακτήσουμε κάτι.
Και δεν εννοώ ένα πιθανό ερωτικό σύντροφο …αλλά οτιδήποτε άλλο.
Οτιδήποτε θα δώσει νόημα στη ζωή μας.
Θα ντύσει το πρόσωπο μας με χαμόγελα και με αυτή την αόρατη μάσκα ομορφιάς.
Που ενώ είσαι η ίδια..λάμπεις και όλοι αναρωτιούνται το γιατί.
Όταν αυτό το κάτι λείπει από μέσα σου.
Όταν δεν έχεις ένα σκοπό κάθε πρωί όταν ξυπνάς.
Όταν κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν οραματίζεσαι πως θα ‘ταν η ζωή σου αν είχες αυτό το κάτι μέσα στη ζωή σου.
Τότε η μάσκα ομορφιάς διαλύεται.
Και ντύνεται με μια μάσκα άδεια…κενή και ανούσια.
Μην αφήνεσαι για πολύ καιρό σε τέτοιες καταστάσεις.
Είναι εύκολο να τα παρατάς, να μιζεριάζεις και να σκυθρωπιάζεις.
Να λες η ζωή είναι δύσκολη.
Η ζωή είναι γεμάτη πόνο.
Ναι κάπως έτσι είναι.
Μα το δικό μας το χρέος είναι να χτίζουμε όνειρα.
Να βρίσκουμε την ομορφιά μέσα στην ασχήμια.
Να χαρίζουμε ένα χαμόγελο έτσι χωρίς αιτία.
Και να δινόμαστε.
Να δινόμαστε σε ότι καταπιανόμαστε.
Να αφήνουμε μικρά κομμάτια απ’ την καρδούλα μας.
Γιατί έτσι αξίζει να ζεις μόνο.
Να βρίσκεις το προσωπικό σου χτυποκάρδι και οξυγόνο.
Και να μην περιμένεις κανέναν να στο χαρίσει.
Αντιθέτως να χαρίζεις εσύ ομορφιά απ’ την λάμψη που σε περιβάλει.
Και κυρίως αγάπη.
Βρες λοιπόν το προσωπικό σου κίνητρο.
Βρες τι θα είναι αυτό που θα κάνει τη ζωή σου να αξίζει.
Βαλ’ το στο μυαλό σου..στη καρδιά σου μα μη το βγάλεις στιγμή από’ κει μέχρι να το κρατήσεις στα χέρια σου.
Θέλει την καθημερινή σου φροντίδα.
Να το ποτίζεις για να χαρείς τα άνθη του.
Να το χαϊδεύεις και να του μιλάς για να μην αισθάνεται στιγμή μόνο.
Και το κυριότερο μην τα παρατήσεις όταν τα πρώτα εμπόδια φανούν στο δρόμο σου.
Γιατί θα’ ρθουν πολλά.
Και αυτά δεν είναι εκεί για να σε κάνουν να λυγίσεις.
Μα για να οπλιστείς με δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσεις.
Γιατί για ότι αγαπάς πολεμάς.
Και δεν το βάζεις κάτω.
Αυτή είναι η κινητήρια δύναμη..η αγάπη.
Μην κατευθύνεσαι λοιπόν από άλλες δυνάμεις.
Ψάξε την αγάπη μέσα σου.
Και ότι ποθείς καν’ το για πάντα δικό σου.
Όχι μόνο για να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη.
Αλλά για να κάνεις και τον κόσμο καλύτερο.
Να αφήσεις το προσωπικό σου σημάδι.

http://wp.loveletters.gr/%CE%BD%CE%B1-%CF%87%CF%84%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B6%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B3/