Μάθε απ'τον πόνο και μην τον αφήνεις να σε στοιχειώνει!

Κάθε πόνος και ένα μάθημα.
Κάθε λάθος και ένας δάσκαλος.
Αλλιώς γίνεται δαίμονας.
Δαίμονας που σε καταδιώκει μέχρι να σε αρπάξει στα φριχτά του νύχια.
Μα είσαι μαχητής και του ξεφεύγεις.
Γίνεσαι μαχητής για να του ξεφεύγεις.
Μην τον καλείς.
Μην τον προκαλείς.
Μην τον προσκαλείς.
Η δύναμη που κρύβει ένας άνθρωπος στην ψυχή του είναι απερίγραπτη.
Σε αυτή να γραπώνεσαι κάθε φορά που ένα κύμα πλησιάζει.
Μη βυθίζεσαι.
Μην τα παρατάς.
Μην χάνεσαι σε σκέψεις, σε φόβους.
Κάθε φορά που κάτι στραβώνει να σκέφτεσαι τις στιγμές που ήσουν δυνατός.
Πιο δυνατός απ’ τις ήττες σου.
Ναι είσαι πιο δυνατός από αυτές.
Σκύψε μόνο για λίγο και ύστερα προχώρα.
Γενναίος δεν είναι όποιος δε φοβάται.
Μα εκείνος που παρ’ όλο που φοβάται προχωράει.
Μην παλεύεις με το μέσα σου.
Γιατί σε αυτές τις μάχες μπορεί και να χάσεις.
Και αυτές είναι οι χειρότερες ήττες.
Οι τρικλοποδιές που εσύ σου βάζεις.
Είσαι δυνατός.
Πίστεψε το και άφησε πίσω σου ότι σε πονάει, ότι σε προβληματίζει, ότι σε χαλάει, ότι σου τη δίνει στα νεύρα.
That’s life…
Βρες τις χαλαρές τις πλευρές..αυτές τις όμορφες που μοιάζουν σαν ερημικές παραλίες στο ηλιοβασίλεμα…
Υπάρχουν…λίγη προσπάθεια θέλει και μάτια ανοιχτά για να τις αναγνωρίσεις…
Κλείσε το κασετόφωνο που παίζει μέσα στο κεφάλι σου…και βρες νέες όμορφες μελωδίες …

Στα απλά είναι η αλήθεια..εκεί κρύβεται η ευτυχία!

Γίνε απλός όσο μπορείς..τα σύνθετα, τα πολυσύνθετα δε φέρνουν την ευτυχία. Μα είναι φορές που μπλέκεσαι σε δρόμους περίεργους.  Σε δρόμους που και εσύ ο ίδιος δε γνωρίζεις γιατί θέλεις να κάνεις εντύπωση. Θέλεις να εντυπωσιάσεις και το ίδιο το εγώ σου. Να μείνεις έκθαμβος μπροστά στην ομορφιά, στην εξωτική ομορφιά που προέρχεται από ξένα μέρη. Από εκεί που ποτέ δεν πήγες και όμως το ήθελες τόσο. Από εκεί που θαυμάζεις και όμως δε ξέρεις το γιατί..γιατί δεν είναι δικό σου….γιατί δεν είναι εσύ. Ακόμα και κάτι που δεν κατανοείς το θαυμάζεις και σου φαίνεται κάτι άλλο από εσένα. Μα που πήγε η ουσία, που χάθηκε; Ποια είναι η ουσία; Μα φυσικά η ουσία είναι ο,τι μιλάει στην καρδιά. Τι έχει την ίδια γλώσσα. Τι τη ζωντανεύει. Τι είναι αυτό που της δίνει και πάλι χρώμα; Αυτό είναι το εξωτικό. Αυτό που μιλάει την ίδια γλώσσα. Γιατί πόσο αξιοπερίεργο είναι αυτό; Να μιλάς την ίδια  γλώσσα. Και να νιώθεις δίχως εξηγήσεις. Να νιώθεις γιατί μιλάει η φύση σου και η αλήθεια σου. Αυτή την αλήθεια άκουσε την. Μη την χαραμίζεις. Μη της κλείνεις την πόρτα. Παρ’ την αγκαλιά και δείτε μαζί πως καίγονται τα άδικα στο τζάκι. Πως σε ζωντανεύει το δίκιο.

Μη φυλακίζεσαι στα πρέπει και στα αν!

Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Στη προσπάθεια μας να αλλάξουμε κάτι υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Έπειτα ακολουθεί η αποδοχή. Γιατί διαφορετικά οτι μας ενοχλεί μπορεί να μας φυλακίσει. Να μας φυλακίσει μέσα στην ελπίδα μας πως θα γίνει κάποια ανατροπή, κάποια έκπληξη και η πορεία θα έρθει με την μεριά μας. Δέξου την πραγματικότητα ως έχει. Ακόμα και όταν δεν είναι όπως την ονειρεύτηκες. Μη φυλακίζεσαι στα πρέπει και στα αν.
Αν η ζωή σου ήταν αλλιώς δε θα ήσουν εσύ ο ίδιος. Και δεν χρειάζεται όλα να είναι τέλεια. Ούτε χρειάζεται, μα δεν πρόκειται και ποτέ να είναι. Η τύχη φτιάχνει τα δικά της σενάρια. Σενάρια που μερικές φορές ξεπερνούν και τη δική σου φαντασία. Και για να συνεχίσει το "έργο" πρέπει και εσύ να παίξεις τους ρόλους σου. Μπορεί να μην είναι αυτοί που ονειρεύτηκες. Μπορεί να μην ξέρεις που θα σε οδηγήσουν, και ποιος θα γίνεις μέσα από αυτούς τους ρόλους. Αλλά ξέρεις πως θες να συνεχίσεις, και δε θα γίνεις σκλάβος των φιλοδοξιών σου. Δεν τις ξεχνάς, μα μπορούν και να περιμένουν. Αποδέχεσαι λοιπόν κάθε ανατροπή και συνεχίζεις. Σε μια αβέβαιη συνέχεια που είναι όμως πέρα για πέρα πέρα αληθινή. Και η αλήθεια αξίζει περισσότερο απο οτιδήποτε άλλο.